Listopad 2021 – Strona 2. – Co mi się nawinęło przed obiektyw

Inny wymiar

Na takie warunki czekałem bardzo długo. Gęsta mgła w środku bukowego lasu, który rośnie sobie niedaleko. Takie warunki ostatnio miałem aż rok temu. Więc kiedyś któregoś z ostatnich poranków rano było mgliście, wstąpiłem do owego lasu na zdjęcia. Warunki idealne. Wchodząc w taki las nie wiadomo co się czai kilkadziesiąt metrów dalej. Człowiek czuje się jak w innym wymiarze pośród tych prościutkich buków i braku jakiegokolwiek poszycia.

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE OLCHOWA BUKOWY MGLISTY LAS MGLISTY PORANEK

Spektakl w lesie

Światło w lesie. To temat, który najbardziej lubię uwieczniać jesienią w połączeniu z jej kolorami. W bezchmurne, lekko mgliste jesienne poranki las przeobraża się w bajkowa krainę. Wszystko wygląda inaczej, a gra świateł i cieni potrafi przyprawić o zawrót głowy. Czasami trwa to chwilę, czasami kilka godzin. Raz trzeba się spieszyć, aby zdążyć wchłonąć te widoki, innym razem spektakl trwa dłużej.

Ząb czasu

Po raz pierwszy fotografowałem tę wierzbę cztery lata temu. Wtedy była cała i promieniała swoją wielkością, rozłożystością i majestatem (zdjęcia). Pamiętam ten poranek jak dziś, bo nie dość że jak wspominałem była to moja pierwsza wizyta w tym miejscu, to jeszcze dopisały warunki do fotografowania.

Jakiś czas temu oderwała się jedno duże odgałęzienie, później drugie, a teraz kolejne. Wiek drzewa i wiatr zrobiły swoje. Mam taką nieśmiałą nadzieję, że ktoś ją ładnie ogłowi i uda się ją uratować. Zdjęcie zrobione długo przed świtem, podczas solidnego wiatru na długim czasie naświetlania.

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT STRZYŻOWSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE SZUFNAROWA ZŁAMANA WIERZBA

Mgła idealna

Jednym z moich fotograficznych marzeń było fotografowanie w nocy i koniecznie podczas mgły nad zalewem w pobliskiej Kamionce. Wczoraj wieczorem zapowiadało się, że to będzie mglista noc i faktycznie jadąc na miejsce widoczność była na kilkadziesiąt metrów. Na miejscu mgła jednak była rzadsza, i dobrze. Była idealna, jakiej potrzebowałem do zdjęć.

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE KAMIONKA MGŁA NAD ZALEWEM NOC

Pozowanie to jej drugie ja

Gdy przyjeżdżają do mnie w odwiedziny fajne zwierzaki… eee… to znaczy fajni znajomi z fajnymi zwierzakami, a pogoda jest akurat łaskawa i zwierzak chętny do pozowania, łapię za aparat aby zrobić kilka fotek. I o ile nie wyobrażam sobie fotografowania ludzi, to zwierzęta już prędzej.

Zula – trzyletnia sznaucerka jest niezwykle chętna do zabawy na świeżym powietrzu, a jej ulubiona zabawa to oczywiście rzucanie i przynoszenie piłeczki. Kiedy wychodzi na zewnątrz nie usiedzi długo w jednym miejscu, ale widząc wycelowany w nią obiektyw już nic innego jej nie interesuje. Wydawać by się mogło, że pozowanie to jej drugie ja.

Tancerka

Ponury poranek. Na niebie wisi ciężki stratus. Pod nim zalegają mgły. Korzystając z wolnego od pracy dnia spaceruję po ponurym lesie szukając jakiegokolwiek kadru. Las jest jednolity. Same sosny, brak poszycia. Zamiast runa rośnie trawa. Od czasu do czasu paprotka i drobne gałązki wyrwane drzewom przez wiatr.

Gdzieś w oddali mignęło mi coś rudego. To samotne małe bukowe drzewko wkomponowało się w ten wydawać by się mogło nieprzyjazny drzewom liściastym las. Wyglądało jak rozpromieniona tancerka w tym nieprzyjaznym gąszczu.

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE CZARNA SĘDZISZOWSKA LAS

Antonov An-225 Mrija na lotnisku w Jasionce

Nie dawniej jak dwa tygodnie temu moim szczytem marzeń, jeśli chodzi o fotografię lotniczą było sfotografowanie Mriji na niebie. O fotografowaniu Aa-225 na płycie lotniska nawet nie ośmieliłem się marzyć. Tymczasem ten największy latający samolot na świecie dzisiejszej nocy wylądował na pobliskim lotnisku w Jasionce.

Wiadoma sprawa, że wstałem skoro świt, aby zobaczyć Antonova na własne oczy i zrobić kilka pamiątkowych fotek. Do ostatniej chwili nie wierzyłem, że on tam naprawdę stoi! Po dotarciu na miejsce, pierwszy rzut oka – jest! Niesamowity kolos i niezapomniane pierwsze wrażenia. Do tego świetnie dopisało światło. Lekko zamglone poranne mięciutkie światło idealnie rozproszone naturalną blendą z chmur.

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT STRZYŻOWSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE JASIONKA ANTONOV AN-225 MRIJA W JASIONCE

Krzyż Milenijny na Podlasku

Krzyż Milenijny w Podlasku fotografuję od wielu lat. Pamiętam, że kiedy tam na początku przyjeżdżałem zawsze było pusto i cicho. Z czasem to się zmieniło. Z pewnością teraz to jedno z najpopularniejszych miejsc widokowych w gminie, a może i powiecie. Wracając wczoraj późnym wieczorem z pleneru, zauważyłem, że po latach krzyż dostał nowe oświetlenie.

Nie będę zabierał głosu, czy to dobrze, czy źle. Nie chcę publicznie wyrażać swojej opinii. Jedno co mogę napisać – wczoraj, tego konkretnego wieczora w połączeniu z mgłą podświetlenie wyglądało mega klimatycznie. Cudowne promienie sięgające nieba. Mógłbym tam spacerować do później nocy i podziwiać ten niesamowity spektakl. Wygrała wizja ciepłego pokoiku w domu 🙂

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE PODLASEK KRZYŻ MILENIJNY NA PODLASKU OŚWIETLONY KRZYŻ NOCNE ZDJĘCIA

Jechał i zepsuł

Prognozy na dzisiejszy poranek przewidywały lekkie zachmurzenie i mgiełki. Niestety coś poszło nie tak i nad okolicą wisiał ciężki stratus. Moje plany fotograficzne wzięły w łeb, ale nie ma tego złego… Jadąc po ciemku na miejscówkę i spodziewając się najgorszego, zjechałem w okolicę torów kolejowych, gdzie udało się zrobić tę klimatyczną fotkę. Wiem, brakuje pociągu. Jechał, ale w moją stronę i prześwietlił zdjęcie swoimi reflektorami 😛

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT MIELECKI FOTOGRAFIA KOLEJOWA PODKARPACIE OLCHOWA STACJA PKP TORY

Wspinaczka Księżyca

Na dzisiejszy wieczór mam cztery wymowne fotki przedstawiające wspinaczkę Księżyca po dwudziestoparometrowym krzyżu. Powstały one po wyszukaniu odpowiedniego miejsca (odległego o ok 600 metrów od krzyża), czasu i użyciu odpowiednio długiej ogniskowej obiektywu.

W pogodzie nuda, więc człowiek szuka i myśli co by tu sfotografować. Wymyśliłem sobie, że spróbuję złapać wschodzący około godziny 13:30 Księżyc. Liczyłem, że jeśli zaczaję się na niego w dolince, to ten wyłoni się zza górki sporo później i powinien być już na tyle jasny, że uda się go złapać w obiektyw. I faktycznie – pierwsze zdjęcie robię 55 minut po wschodzie Księżyca, kiedy jest już prawie 8° nad horyzontem. Kolejne w ciągu następnych 10 minut. Zmieniając swoją pozycję symuluję wspomnianą wspinaczkę Księżyca po krzyżu 🙂