Miotała się po gęstej trawie i w żaden sposób nie potrafiła z niej wyfrunąć. Pomyślałem, że złapię ją i posadzę na czymś, skąd mogłaby wystartować. Niestety okazało się, że ma mocno uszkodzone skrzydełka. Na brzozie, gdzie ją dałem siedziała na pewno do wieczora, rankiem już jej nie było.
Dziwna sytuacja. Od kilku dni w jednym miejscu na małym krzaczku mini azalii siedzi sobie gąsienica barczatki napójki. A jak tak siedzi na tej gałązce, to musi nic nie jeść. Zastanawiałem się, czy żyje, ale po lekkim szturchnięciu poruszyła się. Wczoraj zauważyłem obok niej drugą, ale tylko samo futerko, ćma z niego wyleciała. Zatem czekam teraz aż moje drugie dziecko się wykluje, może uda się tego nie przegapić…
Błąkając się po łące zauważyłem, że coś spadło w trawę. Pomyślałem, że to kolejny płatek kwiatu z drzewa owocowego. Przykucnąłem i okazało się, że to mikroskopijna ciemka.
Tak naprawdę to trzeci motyl, którego spotkałem w tym roku, pierwszy był piórolotek, a drugi cytrynek, który przedwczoraj pół dnia latał po ogródku, nie zniżając jednak swojego pułapu poniżej dwóch i pół metra. Ten trzeci to rusałka pawik. Wylądował tuż koło mnie, kiedy fotografowałem kwiatki w ogródku i nawet nie musiałem się specjalnie do niego schylać. Bo schylony już byłem.
Może i mam kilka, może i kilkanaście gatunków motyli w swoich fotograficznych zbiorach. Jednak nie zmienia to faktu, że nie mam szczęścia do ich fotografowania. I tym razem było tak, jak z kosternikiem – jeszcze z daleka zrobiłem jedno zdjęcie, a zanim zdołałem się do niego zbliżyć, odfrunął 
Przybrał dziwną pozycję, a może ten gatunek w ten sposób odpoczywa… Z pewnością sfotografowałem go podczas odpoczynku, bo tkwił tak w zacienionym miejscu na krzaku pokrzywy i zdawał się nic sobie nie robić z mojej obecności.
Kiedy spotykam jakiś według mnie rzadki okaz owada, albo taki, że widzę go po raz pierwszy życiu, to fotografowanie zaczynam, zanim zdołam się do niego zbliżyć. Tak na wypadek, gdyby się mnie wystraszył i uciekł. Tak było o tym razem. Kiedy na zgniecionej trawie przysiadł ten kosternik palemon, zrobiłem pierwsze zdjęcie z daleka. I dobrze, bo zaraz potem uciekł. To malutki wycinek z całego kadru.
W ostatni dzień maja podczas spaceru spotkałem go kilkakrotnie. Nawet chwilę biegałem za nim po łące, ale szybko mu odpuściłem. W drodze powrotnej zauważyłem go na kępce rzepaku rosnącej na skraju drogi. Tym razem był na tyle dobry, że pozwolił zrobić sobie kilka zdjęć.
Droga w ciemnym lesie, dookoła wystają gałązki, o które cały czas zahaczam. Wtem na jednym z liści mignęło mi coś białego. Pierwsza myśl, że to kolejna ptasia kupa. Ale nie, miało to zbyt regularne kształty. To dwa motyle nocne, Ciemnokresy dwuplamki, miło spędzały czas.
Grzywa jak u lwa i modny wzorek na płaszczu. Kilka dni przed tym, jak w tym samym mniej więcej miejscu spotkałem parkę, nawinął mi się pojedynczy okaz. Najprawdopodobniej samiec. Być może czekał już wtedy na swoją drugą połówkę.
Co mi się nawinęło przed obiektyw - Witold Ochał 