W tym sezonie spotkałem ją tylko raz bądź dwa razy. Chociaż to dosyć popularny chrząszcz, to ostatnio niezbyt często go spotykam. A jak już spotkam, to najczęściej ucieka zanim włączę aparat. Albo ja trafiam na takie osobniki, albo jest ona bardzo płochliwa. Tym razem się udało.
Po relacjach z Błędnych Skał i Skalnych Grzybów w Górach Stołowych przyszedł czas na kilka fotek ze Szczelińca.
Szczeliniec Wielki jest najwyższym szczytem Gór Stołowych. Na jego szczyt prowadzi droga z kamiennych schodów. Jest ich ponad sześćset. Start z miejscowości Karłów. Płaski wierzchołek góry to ogromny labirynt powstały w naturalny sposób, z oryginalnie uformowanych form skalnych. Czas przejścia całej trasy od parkingu to około dwie i pół godziny. Do pokonania jest około cztery i pół kilometra.
Już kiedyś spotkałem kwietnika (Misumena vatia) w lesie. Tak też było i tym razem. Nigdy bym się go tam nie spodziewał, na dodatek w pobliżu nie było żadnych kwiatków, tylko trawa. Pani Kwietnikowa wyglądała mi na staruszkę…
Zapraszam na spacerek po okolicy.
FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI FOTOGRAF KRAJOBRAZU ZAGORZYCE ZACHÓD SŁOŃCA ZŁOTA GODZINA ZIMA ŚNIEG
Lednica zbożowa gościła u mnie już co najmniej trzykrotnie. To dosyć popularny pluskwiak, choć ja spotykam ją raz, góra dwa razy do roku. I co ciekawe ani razu w zbożu.
Do Skalnych Grzybów można dojść startując z parkingu przy drodze nr 387 z Radkowa do Karłowa. Rozciągają się one przez około dwa kilometry. Cała trasa od parkingu w tę i z powrotem, to około sześciu kilometrów. Grzybki wyrastają raz po raz wśród drzew.
Dookoła spotykam tyle much, że z rzadka je fotografuję. No chyba, że wypatrzę jakiś moim zdaniem rzadki i ciekawy okaz. Tak było z tą niewielką muchą. Zaintrygowały mnie jej, zdawać by się mogło przydługie żółtawe skrzydełka.
Długie czułki i długie skrzydła. Malutka głowa i wyłupiaste oczy. Nierzucający się w oczy brązowy kolor. Znalazłem tego owada pośród liści najprawdopodobniej olchy, na wysokości oczu. Zdawał się obserwować okolice. Być może był to jakiś zwiadowca.
I tak siedzi na trawce chrząszcz z czymś brązowym na głowie. Nikt go nie poratuje, nikt mu nic nie powie. A fotograf się gapi i nic.
Nie mam pojęcia co się przylepiło temu chrząszczowi do głowy. Nie wiem też, czy zdawał sobie z tego w ogóle sprawę. Całkiem możliwe, że to było po prostu jakoweś awangardowe nakrycie głowy…
Tydzień temu tuż przed zachodem słońca postanowiłem wyściubić wreszcie nos z domu i wybrałem się na mały spacerek po okolicznych polach. Była to jedna z nielicznych chwil, kiedy wiatr nie wiał jak szalony, a temperatura oscylowała koło zera stopni. Ziemia była jednak zmrożona, więc mogłem spacerować gdzie mi się podobało bez obaw, że do kolan będę oblepiony błotem.
FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI FOTOGRAF KRAJOBRAZU ZAGORZYCE WIECZOREM
Co mi się nawinęło przed obiektyw - Witold Ochał 