Obudziłem się zupełnie rano, rzekłbym prawie o świcie. W ogródku czekała niespodzianka. Rozkwitnięte kwiatki, o których niewiele wiem zarówno ja jak i kierowniczka ogródka. Legenda głosi, że to są jakoweś mini tulipany botaniczne, które mają rozkwitać bardzo wcześnie, razem z krokusami. Jednak krokusy już dawno przekwitły, a tulipany dopiero zaczęły kwitnąć. Niech im tam będzie. Nie ma co narzekać.
Krokusy nareszcie rozkwitły pełną parą. Pojawiło się kilkanaście pracowitych pszczół.
Kiedy w niedzielę, po tygodniu zachmurzenia wyjrzało na chwilę słońce postanowiłem sprawdzić co słychać w najbliższej okolicy. Liczyłem na jakieś oznaki wiosny, ale niewiele ich znalazłem… Przyznać jednak muszę, że powoli, powoli wyrastają młode listki, a trawa na co bardziej podmokłych terenach zaczyna się zielenić.
Pierwsze śnieżyczki zakwitły już tydzień temu. Ale jakoś ociągałem się z ich sfotografowaniem, a później z zamieszczeniem wpisu. W niedzielę korzystając z ładnej pogody zaszedłem do ogródka aby je uwiecznić. W zeszłym roku były o podobnej porze.
Połowa maja to tan okres, kiedy azalie i rododendrony są w pełni rozkwitu. Ogród mieni się wtedy kolorami różu, czerwieni i żółci i fioletu.
Jakiś tydzień temu o poranku wszystko pokryte było warstwą szronu. Całkiem fajny widok, choć nie dla tych, co musieli skrobać szyby samochodów.
Teraz już ich nie ma. Ale jeszcze kilkanaście dni temu jesienne liście zachwycały swoimi kolorami. Dziś kilka zdjęć na niepogodę.
Prawda, że wygląda apetycznie? Inne zdanie mają okoliczne ptaszki. Na jednym z drzewek jarzębiny jeszcze kilkanaście dni temu było full owoców, podczas gdy na pozostałych zostały już zjedzone. W pobliżu nie było żadnego stracha na wróble, ani nic podobnego. Może jakaś odmiana niesmaczna…
Mam w najbliższej okolicy kilka dębów, gdzie co roku mogłem liczyć na to, że będą na nich galasy. Tak też było tym razem. „Obrodziły” na bogato.
Rośnie sobie w jednej skrzynek w ogrodzie. Jak dotąd niestraszne były jej przymrozki.
Co mi się nawinęło przed obiektyw - Witold Ochał 