krajobraz – Strona 227. – Co mi się nawinęło przed obiektyw

Droga nie krzyżowa na Tarnicę

Wcale nikomu nie chciało się specjalnie wychodzić na Tarnicę, ale skoro Pani Mama jednego z nas wyszła i to razem z całą drogą krzyżową, to niby my nie damy rady? Daliśmy, a jakże. Tradycyjnie część drogi w deszczu

Z krzyżem w tle

Taki tam jesienne wspominki.

Wyjrzało

Co prawda nie na długo, a jednak. W sobotę nie zapowiadała się ładna pogoda. Ale gdy tylko miejscami zaczęło pokazywać się niebieskie niebo, zarzuciłem kurtkę i ruszyłem w plener.

Moje miejsce na ziemi

Czyli moje ulubione wierzby w okolicy. Wygląda na to, że dzików też, gdyż nieopodal napotkałem na zrytą ziemię…

Modrzew w roli głównej

Podczas swoich wędrówek po bliższej i dalszej okolicy natrafiłem na ogromny młody lasek modrzewiowy.

Góra Chełm na Pogórzu Strzyżowskim – powrót

Tak mi się spodobało to miejsce, że wracam tam co roku i zawsze jesienią. Staram sie trafić na piękne żółte liście rosnących tam buków. W tamtym roku pojechałem za wcześnie. W tym udało się.

Na dzień dobry okazało się, że stara lipa, która według legendy wyrosła przed laty obok kościoła, który znajdował się na tej górze, nadłamała się jeszcze bardziej niż rok temu i teraz przed upadkiem ratuje ją tylko to, że opiera się na sąsiednim drzewie. A ów kościół w okresie reformacji zniszczono, a dwa pnie lipowe rozdzieliły się, symbolizując podział chrześcijaństwa. Ponoć kiedyś resztki krzyża z nieistniejącego kościoła wrosły w ich pnie i z tego powodu lipy te uważane są za święte drzewa. Miejscowi opowiadają, jak przed wojną proboszcz z Frysztaka, do którego las należał, kazał usunąć te „drzewne ruiny”, ale ledwo chłopi nacięli siekierą pień, pokazała się krew…

Na szczycie góry stoi kapliczka powstała na miejscu dawnego kościoła gdzieś w XIX wieku.

A dookoła buki, mnóstwo żółtolistnych buków.

W drodze powrotnej całkiem przypadkiem trafiliśmy na miejsce z opieńkami. Mniam, usmażone z cebulką i czosnkiem smakowały wyśmienicie 😉

Połonina Caryńska spacerkiem (II)

Kolejna porcja fotek.

Połonina Caryńska spacerkiem (I)

Prognozy pogodowe nie najgorsze, wybieramy się zatem na mały spacerek Połoniną Caryńską.

Pocztówki z Sokolicy

Wyruszamy skoro świt (czyli koło 9 😉 ) z Krościenka nad Dunajcem zielonym szlakiem. Znaki piszą coś o niecałych dwóch godzinach marszu. Całą drogę powtarzamy sobie, że wcale nam się nie spieszy i przy każdej sposobności odpoczywamy 😉 Pierwsze fajne widoki mamy z Sokolej Perci, gdzie wspiąć się jest niełatwo (zejść jeszcze gorzej :/)

Następnie szlak prowadzi ostro w dół, czujemy się oszukani, jak to my się tyle wspinamy, a nagle musimy zejść na dół, by znów wspinać się na samą Sokolicę? Niesprawiedliwość! Na szczęście okazuje się, że z przełęczy na samą Sokolice jest już całkiem niedaleko, ufff 😉