Jeden raz tylko udało mi się zrobić zdjęcie szerszeniowi i było to sześć lat temu. Od tamtej pory robiłem wiele podejść, ale nigdy nie udało mi się go sfotografować w miarę dobrze. Kilka dni temu zauważyłem jednego szerszenia na krzaku berberysu. Był tak pochłonięty zbieraniem nektaru, że nie zwracał na mnie uwagi. Co prawda był bardzo ruchliwy, ale udało się zrobić kilka ujęć.
Małe to było i włochate. Że małe to wiedziałem wcześniej, że włochate przekonałem się dopiero na ekranie monitora. Nie licząc na dobre zdjęcie postanowiłem jednak to coś sfotografować. Nie potrafię określić nawet, czy to muchówka, ćma, czy jeszcze coś innego.
Brawo dla kogoś, kto wymyślił nazwę tego chrząszcza. Że myszaty to jeszcze jestem w stanie zrozumieć, bo nawet podobny do myszy, ale podrzut…. hm…
Będzie potomstwo. Nie przeszkodziłem.
Tak się składa, że ostatnio nie ma jakichś spektakularnych zachodów. Na szczęście mam jeden (z kilku) zaległy sprzed około dwóch tygodni. Nabiegałem się wtedy sporo, bo chciałem sfotografować nie tylko brzozy, ale także sad, który chwilkę temu tutaj pokazywałem.
FOT. WITOLD OCHAŁ SIELEC POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI ZACHÓD SŁOŃCA FOTOGRAF POGODY
Kwitnące rzepaki to jeden z elementów krajobrazu, na który zawsze czekam. Wsiadam wtedy w auto, jeżdżę po okolicy bliższej i dalszej i podziwiam sobie te zielono żółte krajobrazy. W upatrzonych miejscach zatrzymuje się na dłuższe chwilę spacerując między polami rzepaku, dopóki ich zapach mi się nie znudzi 🙂
Kilka lat temu, na początku makroprzygody odkryłem kulkina dębie, rok temu szyszki. Wczoraj przyroda zadziwiła mnie kolejny raz. Na rosnącym na zboczu lasy dębie odkryłem duże (do 2,5 – 3 cm) czerwono – zielone jabłuszka. Wyrastały one jakby z końcówek gałęzi. To galas Korzenicy dębowej (Biorhiza pallida), błonkówki należącej do rodziny galasówkowatych (Cynipidae). Galasówka kollara składa jaja na końcach pędów dębu, gdzie tworzy się galas hamując wzrost uszkodzonej gałązki.
WITOLD OCHAŁ PODKARPACIE GALASÓWKA KORZENICA DĘBOWA BIORHIZA PALLIDA 3.05.2018 BŁONKÓWKA CYNIPIDAE
Oleicę fioletową (Meloe violaceus) do tej pory spotykałem dwukrotnie. W ubiegły poniedziałek wypatrzyłem parę. Na zdjęciu doskonale widać, jaka jaka jest różnica gabarytów między samicą i samcem. Samiec jest prawie dwukrotnie mniejszy.
Paź królowej (Papilio machaon), to było moje marzenie od dawna. Przedwczoraj udało mi się go po raz pierwszy zobaczyć na żywo i sfotografować, choć to drugie łatwe nie było. Wiał mocny wiatr, a paź przysiadał tylko na chwilkę na kwiatkach. Na dodatek, żeby nie spaść musiał cały czas wachlować skrzydełkami.
Bywało, że na początku maja dopiero drzewa i krzewy owocowe zaczynały nieśmiało kwitnąć. W tym roku to wszystko odbyło się nieco szybciej. Od kilku tygodni chodził mi po głowie pomysł sfotografowania zachodu słońca w sadzie. W ubiegłą środę wieczór zapowiadał się ładny, więc wybrałem się do wcześniej upatrzonego miejsca.
WITOLD OCHAŁ PODKARPACIE SAD ZACHÓD SŁOŃCA W SADZIE ZŁOTA GODZINA WIOSNA DRZEWKA OWOCOWE
Co mi się nawinęło przed obiektyw - Witold Ochał 