W tym roku wyjątkowo obficie kwitną wrzosy. To pewnie dzięki łagodnej zimie i niezbyt suchym lecie.





W tym roku wyjątkowo obficie kwitną wrzosy. To pewnie dzięki łagodnej zimie i niezbyt suchym lecie.





– Niech mnie ktoś stąd ściągnie! – krzyczała mała gąsienica, która kurczowo trzymała się trawy. Wyszła na nią wysoko, a kiedy popatrzyła w dół, stwierdziła, że za żadne skarby nie da rady zawrócić.

– Przyhopałem tu aż z Afryki. Strasznie dziwnie tu patrzą na ciemnoskórych…

Tych malutkich motylków (albo ciemek, co nie wyklucza pierwszego), ostatnimi czasy widywałem całe mnóstwo. Mają one jednak to do siebie, że są płochliwe. To jedna z dwóch, które udało mi się sfotografować. Zamyśliła się najpewniej…

Ile to ja muszę kilometrów się nachodzić, żeby nieraz trafić na ciekawy okaz. Schodziłem pół łąki w poszukiwaniu jakichkolwiek owadów i na koniec zauważyłem tego rozłożonego motyla (albo ćmę).

– Kiedy powróci moda na te pstrokate sukieneczki… – rozmarzyła się mikroskopijna muszka, która nigdy takowych nie przestała nosić.

– Wszędzie nas teraz pełno – wystarczy się przespacerować po trawniku, a te małe pluskwiaki tylko odskakują na boki. Są malutkie i bardzo płochliwe.


No właśnie. Zapomniałem sprawdzić skąd dokładnie wyrasta ta jarzębina. Czy z ziemi tuż przy wierzbie, czy z wierzby…

– Czubek źdźbła to najlepsze miejsce na odpoczynek.

Kolejny pluskwiak, którego ostatnio często widuję. Za względu na to, że jest cieniutki i podłużny jest trudny do zauważenia. Na dodatek lubi przesiadywać na roślinach podobnych do niego kolorem.
