Kopystańka | Pogórze Przemyskie | cz. I

Dzisiaj i przez kolejne dwa dni zabieram Was ze sobą na jedno z najwyższych wzniesień Pogórza Przemyskiego – Kopystańkę (541 m n.p.m.) oraz Połoninki Rybotyckie. Mimo, iż na Pogórzu bywam stosunkowo często, jakoś do tej pory nie udało mi się wybrać. W ciągu dnia przechodziły burze i opady deszczu, ale kiedy tylko na mapach satelitarnych wyczaiłem okienko pogodowe, w te pędy pojechałem do Rybotycz, skąd ruszyłem w drogę na Kopystańkę.

Kiedy idąc lasem pokazał się mały prześwit, już wiedziałem, że warunki mogą być wyśmienite. Liczne chmury, ale również prześwitujące zza nich słońce.

Kiedy po około trzech kilometrach marszu przez las dotarłem do Połoninek, utwierdziłem się w przekonaniu, że pogoda mi sprzyja.

Po kolejnych kilkuset metrach moim oczom ukazał się ten niesamowity widok, dla którego turyści tu wracają. W oczy rzuca mi się wzgórze z Kalwarią Pacławską, którą darzę szczególnym sentymentem ze względu na to, że to tutaj x lat temu brałem ślub. I to również we wrześniu.

Zawsze to Kopystańce przyglądałem się z Kalwarii, aż w końcu mam okazję do odwrotnej obserwacji.

Urokliwa samotna sosna na Połoninkach.

I co…? I na szczycie mnóstwo beli, czyli moich ulubionych obiektów do fotografowania. W skowronkach prawię biegnę na szczyt.

Jutro kolejne fotki ze szczytu.

FOT. WITOLD OCHAŁ POWIAT PRZEMYSKI FOTOGRAFIA KRAJOBRAZOWA PODKARPACIE POGÓRZE PRZEMYSKIE RYBOTYCZE KOPYSTAŃKA