Czy dzisiaj jest piątek? Tak. Czy na sobotę zapowiada się słoneczna pogoda? Tak. Czy będzie ciepło? Będzie rześko. Wiatr? Słaby.
Czyli zapowiada się rowerowa sobota, mam nadzieję. A tymczasem kilka fotek z innej rowerowej wycieczki. Wycieczki nad zalew w Kamionce.
Zespół Parkowo-Dworski i Folwarczny w Wiśniowej to fajne miejsce na spacery i szkoda, że jest dość daleko ode mnie. Tym razem wybrałem się na zupełnie niefotograficzną wycieczkę, ale skoro już miałem w kieszeni smartfon, a było tak ładnie, pokusiłem się o kilka (dziesiąt) zdjęć. No sami zobaczcie, jak tu nie fotografować.
Sobota i niedziela były i deszczowe i mgliste. Ja ze zniecierpliwieniem czekałem, aż choć trochę przestanie padać, aby pójść do mojego ulubionego lasu bukowego na zdjęcia.
Nie wytrzymałem i poszedłem w mżawce. I dobrze, bo po kilkudziesięciu minutach mgła się rozeszła. Na szczęście zdążyłem w ostatniej chwili, aby uwiecznić ten niesamowity klimat.
Aż miło jedzie się do pracy w takich okolicznościach przyrody, choć ciężko skupić się na drodze. Wyjechałem jednak odpowiednio wcześnie, żeby móc się zatrzymać, sfotografować i popodziwiać to piękne niebo.
Najpierw było tak jak na pierwszym zdjęciu. Ciemności egipskie, ale jakaś nadzieja na przyjemny wschód słońca. Godzinę później chmury się rozeszły, a na niebie pokazały delikatne różowe obłoczki.
Lato rozpieszczało nas przyjemną pogodą, ale przyszedł w końcu czas na ziąb. I na deszcz. Gdzieś tam pomiędzy przerwami opadów udało się wybrać w tygodniu na kilka krótkich wypadów rowerowych w poszukiwaniu jesiennych akcentów. I w końcu udało się fajnie sfotografować drzewo w kształcie motyla 🙂
Oj co to był za wieczór. Czekałem do ostatniej chwili w domu, nie mogąc się zdecydować na wyjazd w teren. Na szczęście najpiękniejsze kolory pokazały się dopiero wtedy, gdy słońce było już za horyzontem.
Drzewo zobaczyłem z dosyć daleka. Majaczyło gdzieś tam na górce. Postanowiłem za wszelką cenę do niego dojechać. To było jedyne jesienne drzewo w okolicy, jakie do tej pory spotkałem! Musiałem je mieć na zdjęciu.
Na szczęście dojazd rowerem nie okazał się aż tak zły. Kilkaset metrów pod solidną górę, a potem kolejne kilkaset polną drogę i łąką. Obfotografowałem je ze wszystkich stron, pozachwycałem się widokiem i odwrót.
Jest już znacznie chłodniej na rowerowe wyprawy. Poza tym znów nieco gorzej ze zdrowiem, więc ograniczam się do niedalekich wycieczek po okolicy. I oczywiście staram się znaleźć jakieś godne uwiecznienia kadry.
Co mi się nawinęło przed obiektyw - Witold Ochał 