Category Archives: Bez kategorii

Słońce zaczęło wyłaniać się zza mgły. Podążałem niezbyt pośpiesznie polną drogą wśród rozległych pól. To tę okolicę wybrałem na dzisiejszy plener i to był strzał w dziesiątkę. O dziwo o tak wczesnej porze w niedzielę, nie byłem na tym pustkowiu sam.

Spotkałem spacerowicza i uwaga… rowerzystę. Aż mi się przez chwilę smutno zrobiło, że ja na nogach, a on na rowerze. Ale szybko przypomniałem sobie o moim postanowieniu na ten rok – mniej roweru!

Na dzisiaj zachomikowałem kilka jesiennych ujęć znad zalewu w Kamionce.

Przez te pierwsze trzy dni listopada nie ma co narzekać na pogodę, bo oprócz kilku kropel deszczu w sobotę jest sucho i słonecznie. Jak się na siebie wrzuci odpowiednią ilość warstw, można śmiało dalej jeździć rowerem.

Kiedy ranne wstają zorze, Witek dawno siedzi na rowerze. Jestem uzależniony od tych porannych widoków, mgieł, światła i wszechobecnej ciszy. Wyjeżdżam jeszcze po ciemku, aby nie uronić ani sekundy najpierw niebieskiej, potem złotej godziny.

Na dziś kilka kapliczek, które napotkałem po drodze.

Chodziłem, chodziłem i wychodziłem taką ciekawą miejscówkę. Głęboki rów w lesie łączący dwa stawy. Swoją drogą musi tam być teraz fajnie, jak jest więcej wody. Czekam na odrobinę lepszej pogody i koniecznie trzeba sie tam wybrać.

Kolejne fotograficzne zapiski z weekendowego włóczenia po lasach, polanach i polach. Wspaniały czas spędzony na świeżym powietrzu i na ładowaniu baterii na cały tydzień.

Każda chwila ze słońcem i to jeszcze w weekend jest na miarę złota. Co prawda porywisty wiatr nie pomagał, ale musiałem spędzić ten wieczór w plenerze. Ostatnie promyki słońca malowały przypruszoną śniegiem okolice. Na szczycie górki zabrało się kilkanaście saren. Wydaje mi się, że to cały czas to samo stadko, które obserwuje od wczesnej zimy.

Po raz ostatni wracam do zdjęć z trzydziestego pierwszego grudnia. To z pewnością był punkt kulminacyjny poranka. Czerwono różowa poświata zaczęła się pokazywać nad horzyontem. Światło odbite kolorowało wodę w bagienku i całą okolicę.

Spieszyłem się, zrobiłem wiele kadrów. Zawsze tak robię, aby potem wybrać te z najpiękniejszym światłem.

Niepozorna chmurka. Jeśli pojawi się na nienie w odpowiednim momencie ma szansę stać się punktem kulminacyjnym wieczoru.

Czyste niebo nie zapowiadało szału, ale właśnie ta rozmyta churka spiesznie wtargnęła na południowo zachodnie niebo urozmaicając jeden z grudniowych wieczorów.